Czekam

Czekam,

kiedy zabierzesz mnie do ogrodu naszego spełnienia.

Jak motyl położę głowę na kwiatów sukience,

w marzeniach?

Pozwól musnąć ust gorących,

nie broń doznać oczekiwań moich.

Nektarem zakamarki niech rozkwitają

i wdzięki oczu Twoich.

Niech nasze serca uśmiechem splączą się,

w oceanie rozkoszy.

Spełnienia będą rajem ciał,

naszych radości nikt nie rozproszy.

Nad nami gwiazdy nucą poezję,

księżyc oświetla drogę czułości.

Płyną w nas nuty romantyczne,

nuty wspaniałej fizycznej miłości.

Pragnieniem jest Byś

w ogrody spełnienia częściej zabierała.

By nasza miłość

jak majowa burza w nas szczęściem wzbierała.

                                                   Amadeusz ze Śląska