Co za kibić w kwiaty ubrana tam w dali
biodrami kołysze taneczna blond włosa
uśmiech z promieniami cudownie się tuli
chęć poznania tego anioła taka szeroka
Chwila żyje przywitaniem rozmową trwa
w cieniu kasztana oczu wirowanie iskrzy
w radości zapisuje się marzeń cudna mgła
w której nasze serca przyszłością będą szły
Szarość dnia ukłon składa mina rzednie
rozstania wyśnionego ostatnie spojrzenia
nadzieją odżywają na sierpniową niedzielę
czekanie wiecznością w smutku żołnierza
Na skrzydłach o poranku czekanie południa
wita u bram zaprasza na spacer splotem ręki
tam wtedy powitała i zagościła przecudna
rozkwita co roku w nas 14 lutego na wieki
Dla Ciebie żoneczko
14.02. każdego roku
Amadeusz ze Śląska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz