60 z plusem

Czasu tyle upłynęło zegar dalej tyka.

A może dopiero, zdrówko już utyka.

Lusterko nie kłamie zmarszczki maluje.

Pragnienie żywe młodzież naśladuje.

Serce owiane powagą wnuki kołysze.

Hałas skrywany zamykany w cisze.

Praca trąciła perfekcją mistrza moce.

Wspomnień toń na wietrze łopocze.

Nawet ta życia królowa co tak płonie.

Wciąż tak żywa mgłą zasnuwa skronie.

Nocą splecione ramiona czule zasypiają.

Rankiem uśmiech mówi, że się Kochają.

Myśli obojga dziękują Bogu za: razem.

Słowa sąsiadów są tego przykładem.

Szpakowata głowa z duszą na ramieniu.

Nadzieję pokłada w nowym pokoleniu.

Amadeusz ze Śląska

To dla tych ten wiersz co mają 60z +,

Lub się nieuchronnie zbliżają.

Zdrówka życzę Kochani.